کم لیاقت‌ها عذاب آورن

انگار این اتفاقا افتاد که ثابت کنه آدم رو‌به روم آدم بیشعوریه.

من آدما رو خوب میشناسم ولی متاسفانه وقتی تو ذهنم میگم این آدم فلان جوره، پشت بندش وجدان یا نمیدونم چه موجود احمقی تو ذهنم بهم میگه: مریم تو تا وقتی که چیز واضحی رو نبینی حق نداری اینجوری فکر کنی. بعدش با اون آدم خوب برخورد میکنم و درنهایت اون ویژگی بد و توش پیدا میکنم، غصم میشه واسه همه‌ی وقتایی که فک کردم آدم رو‌به‌روم لیاقت این و داشته که راجع بهش فکرای بد و کنار بذارم و به چیزای خوب فک کنم.

لیاقتتون کمه آدما، در این حد کم که بگم از این به بعد به خودم حق میدم که راجع به همتون فکرای بد کنم :):

. 

. 

آسمونم آفتاب ظهر تابستونه (همون قدر کلافه کننده)

اگه آهنگ بود و نمیدونم این دفعه